Είναι και οι κλήσεις της Τροχαίας "παρέμβαση στη Δικαιοσύνη";

Του Γιώργου Λακόπουλου

Το ΣτΕ δίκασε μια υπόθεση που δεν αφορά τη Δικαιοσύνη, αλλά τον καθέναν δικαστή προσωπικά και τους απάλλαξε -προσωρινά τουλάχιστον- για μια ρύθμιση διαφάνειας που αφορά πολιτικούς, δημοσιογράφους και άλλους.

Ο υπουργός Δικαιοσύνης είπε σε δημόσιο χώρο και ενώπιον του Δικαστικού Σώματος: Δεν είναι δυνατόν να αυτοεξαιρείσθε. Μόνο επέμβαση στη Δικαιοσύνη δεν μπορεί να θεωρηθεί. Ηταν μια τοποθέτηση σε πραγματικά περιστατικά. Σε μια σωματειακή συνέλευση – όχι σε διάσκεψη δικαστηρίου.

Με ανεξήγητη ένταση ο πρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας κατήγγειλε τον υπουργό για «ωμή παρέμβαση στη Δικαιοσύνη». Εκείνη τη στιγμή εννοούσε. Κατά τον -κατά τα λοιπά αξιοπρεπή- Νίκο Σακελλαρίου υπάρχει μόνο προσωρινή διαταγή και όχι τελική απόφαση. Και λοιπόν; Δεν είχε πρακτικά αποτελέσματα, αφού δηλώσεις «πόθεν έσχες» από τους δικαστικούς δεν έχουν κατατεθεί ακόμη; Ηταν κατά του δημοσίου συμφέροντος η υπουργική τοποθέτηση;

Ο πρόεδρος του ΣτΕ λειτούργησε αψυχολόγητα και καθ’ υπερβολήν. Περισσότερο ως συνδικαλιστής του κλάδου παρά ως ανώτατος δικαστής. Δεν αφορά τη Δικαιοσύνη το «πόθεν έσχες» των δικαστών. Είναι προσωπική υπόθεση ενός εκάστου. Είναι κάτι άσχετο με τα καθήκοντά του. Δεν είναι δικαίωμα, αλλά υποχρέωση. Πρώτοι οι ίδιοι έπρεπε να σπεύσουν στην κατάθεση, αντί να σπεύδουν στα… δικαστήρια. Για να μην τους παίρνει όλους η μπάλα…

Συνιστά υπεράσπιση του κύρους της Δικαιοσύνης να θεωρεί ένας ταγός της «παρέμβαση», ή παραβίαση της ανεξαρτησίας του δικαστή, την κριτική για ένα τέτοιο θέμα; Είναι παρέμβαση και η μισθοδοσία τους από το κράτος; Ή μήπως να θεωρηθεί παραβίαση της ανεξαρτησίας τους όταν τους κόβει κλήση η Τροχαία; Αν ζητούν ειδικό όργανο για να ελέγχει τις δηλώσεις του «πόθεν έσχες» τους, γιατί να μην το ζητήσουν και για τις φορολογικές δηλώσεις και τα μισθωτήρια συμβόλαια;

Ο πρόεδρος του ΣτΕ έκανε λάθος. Μπορούσε να απαντήσει σε κάτι που ελέχθη ενώπιόν του. Τι σημαίνει «δεν μπορώ να τοποθετηθώ γιατί η υπόθεση βρίσκεται σε διάσκεψη», όταν ήδη υπάρχει η αρχική απόφαση; Τότε γιατί το βάφτισε -αδίκως- «ωμή παρέμβαση» και το κατήγγειλε; Γνωρίζοντας προφανώς σε ποιου τον μύλο ρίχνει νερό. Τι ακριβώς κατήγγειλε; Την άλλη άποψη;

Ετσι ανοίγει νέα θέματα. Οταν λέει «υποδείξεις δεν δεχόμεθα από πουθενά» οφείλει να πει και ποιος του κάνει υποδείξεις. Οχι πάντως αρμόδιος υπουργός που είπε μια γνώμη σε μια συνέλευση. Πώς λέει με ευκολία «δεν είναι δυνατόν ορισμένοι να διανοούνται ότι δεν υπάρχουν δικαστήρια»; Ποιους ακριβώς εννοεί; Τι κουβέντες είναι αυτές; Ποια σχέση έχει η φράση του «δημοκρατική νομιμοποίηση που μας παρέχει το Σύνταγμα» από την κριτική για την ιδιότυπη εξαίρεση από το «πόθεν έσχες»; Λέει το Σύνταγμα ότι οι δικαστές είναι πιο ίσοι από τους άλλους έναντι του νόμου; Κοντά στον νου κι η γνώση: τι θα πει ο κόσμος για μια τέτοια εξαίρεση;

Λέγοντας «δεν θα κάνουμε υποχωρήσεις στην άσκηση των καθηκόντων μας», θεωρεί «άσκηση καθήκοντος» να εξαιρεθούν οι δικαστές από το «πόθεν έσχες» ακόμη και αν το αποφασίσει το δικαστήριό του; Μπορεί ο φορέας μιας συντεταγμένης εξουσίας να αποφαίνεται για τα πρόσωπα που τον υπηρετούν;

Κανείς δεν αμφισβητεί την απόλυτη αρμοδιότητα του δικαστή της έδρας στην απονομή δικαιοσύνης. Αλλά όλοι θα τρίβουν τα ματιά τους αν ο δικαστής ως ιδιώτης φορολογούμενος απολαύει εξαιρέσεων που του απονέμει ένα δικαστικό όργανο. Προφανώς δεν είχε αυτό στο μυαλό του ο συνταγματικός νομοθέτης.

Πηγή: news247.gr

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr