Άννα Παναγιωταρέα: καθηγήτρια στα κρύα ανέκδοτα

Τούτη τη φορά η δημοσιογράφος επέλεξε να τοποθετηθεί επί του ζητήματος με ένα παλιό και μάλλον κακό (πολύ κακό) ανέκδοτο τον οποίο αναπαρήγαγε στο Facebook.

Το ανέκδοτο λέει συγκεκριμένα:

Πρώτη μέρα στο σχολείο & η δασκάλα παίρνει παρουσίες…

– Μεχμέτ Αλί Αρκαντάν;

– Παρών…

– Μουχτάρ Αλ Σαρουί;

– Παρών.

– Γιόν Κιμ Λι Γκονγκ;

– Παρών.

– Χατζή Λαζά Ρουμίχ Αλής;

Τίποτα! Ησυχία.

– Χατζή Λαζά Ρουμίχ Αλής, επαναλαμβάνει η δασκάλα.

Πάλι τίποτα.

Κι εκεί που ετοιμάζεται να σημειώσει απουσία η δασκάλα, ένα παιδάκι δειλά-δειλά σηκώνει το χέρι του από την τελευταία σειρά και λέει:

– Κυρία, μάλλον εγώ είμαι αυτός, αλλά το όνομά μου δεν διαβάζεται έτσι. Χατζηλαζάρου Μιχάλη με λένε!

Το ανέκδοτο αυτό έχει αναπαραχθεί η αλήθεια είναι από πολλούς. Σίγουρα λοιπόν ανάμεσά τους υπάρχουν κι εκείνοι οι οποίοι το δημοσιεύουν δίχως καμιά σκοπιμότητα, επειδή πιθανότατα τους φαίνεται αστείο ή επειδή δεν καταλαβαίνουν το νόημά του. Θα μπορούσε δηλαδή θεωρητικά να είναι και η Παναγιωταρέα ανάμεσα σε αυτούς…

Θα μπορούσε πράγματι; Μάλλον όχι είναι η απάντηση. Διότι η ρητορική της Άννας Παναγιωταρέα σχετικά με το προσφυγικό και μεταναστευτικό ζήτημα κάθε άλλο παρά φιλελεύθερη είναι. Η ίδια μάλιστα έχει χρησιμοποιήσει μέχρι και χρυσαυγίτικη ρητορική για να πείσει για τα δεινά που φέρνουν οι μετανάστες.

Η δημοσιογράφος με αυτή της την ανάρτηση γνωρίζει πολύ καλά ότι διαιωνίζει την αντίληψη ότι οι ξένοι έχουν καταλάβει τη χώρα μας, ότι στα σχολεία αποτελούν την πλειονότητα κι ότι τελικά οι Έλληνες είμαστε μειονότητα μέσα στην ίδια τη χώρα μας. Διαιωνίζει δηλαδή την αντίληψη που επικρατεί στον συντηρητικό κόσμο και στη Χρυσή Αυγή περί ρατσισμού κατά των Ελλήνων.

Κι αυτή η γνώση της συμπεραίνεται από δύο πράγματα: πρώτον από την απάντησή της στα σχόλια που υπήρξαν κάτω από την ανάρτηση, τα οποία την κατηγορούσαν για ρατσισμό και ακροδεξιά ρητορική. Σ’ αυτά τα σχόλια, η Παναγιωταρέα απάντησε ζητώντας απ’ όσους διαμαρτυρήθηκαν να εξηγήσουν «γιατί ένα ανέκδοτο που αποτυπώνει την σύγχρονη πολυπολιτισμική πραγματικότητα είναι ρατσιστικό». Αυτό σημαίνει ότι η δημοσιογράφος αποδέχεται εκείνο που υπονοεί το ανέκδοτο, ότι δηλαδή το ελληνόπουλο είναι παραγκωνισμένο στην τελευταία σειρά της τάξης του κι επιπλέον είναι το μοναδικό ελληνόπουλο ανάμεσα στους αλλοδαπούς συμμαθητές του.

Το δεύτερο στοιχείο που αποδεικνύει ότι η Άννα Παναγιωταρέα ενστερνίζεται απόλυτα την άποψη περί κατάληψης της χώρας μας από τους ξένους είναι ότι αυτή δεν ήταν η πρώτη φορά που αναπαρήγαγε -έστω και εμμέσως- μια σχεδόν χρυσαυγίτικη άποψη. Η προηγούμενη ήταν ακριβώς μετά την επίσκεψη του Πάπα Φραγκίσκου στη Λέσβο. Τότε η Παναγιωταρέα και με αφορμή την απόφαση του Ποντίφηκα να πάρει μαζί του στη Ρώμη τρεις οικογένειες προσφύγων είχε αναρωτηθεί μέσω twitter γιατί ο Πάπας επέλεξε να πάρει μαζί του μουσουλμανικές οικογένειες και όχι έστω και μία χριστιανική.

Η αμετροέπειά της ήταν μάλιστα τέτοια που με δεύτερο «τιτίβισμά» της με αφορμή την επίσκεψη στη Λέσβο της βασίλισσας της Ιορδανίας αναρωτιόταν γιατί δεν έπαιρνε τους πρόσφυγες στη δική της πατρίδα. Το επιχείρημα της Παναγιωταρέα ήταν τότε ότι οι πρόσφυγες είναι Άραβες και ομόθρησκοι της βασίλισσας. Το ότι η Ιορδανία με σχεδόν μισό πληθυσμό από την Ελλάδα φιλοξενεί τουλάχιστον δέκα φορές περισσότερους πρόσφυγες από τη Συρία, ούτε που της είχε περάσει από το μυαλό.

Διαβάστε επίσης: Αμετροέπεια, αμάθεια και χρυσαυγίτικη φρασεολογία από την Άννα Παναγιωταρέα