Newsroom

Newsroom

Έλλη Παπακωνσταντίνου στο koutipandoras.gr: "Το Re-Volt Athens είναι μια ποιητική χαρτογράφηση της κοινωνικής κρίσης"

To «Re-Volt Athens» της Έλλης Παπακωνσταντίνου, μια "ποιητική χαρτογράφηση της κοινωνικής κρίσης", βρίσκεται σε ροή παρουσιάσεων σε πολλές ευρωπαϊκές πρωτεύουσες. Η παράσταση δημιουργήθηκε μέσα από τη δημιουργική συνάντηση και όσμωση των ιδιαίτερων δυναμικών τριών τολμηρών καλλιτεχνών της νεότερης γενιάς που εκκινούν από διαφορετικά καλλιτεχνικά πεδία. Η περφόρμερ Ρόζα Προδρόμου, ο συνθέτης και μουσικός Τηλέμαχος Μούσας και ο visual artist Παντελής Μάκκας, συναντιούνται επί σκηνής και παράγουν έναν οπτικοακουστικό διάλογο μέσω του οποίου συνυφαίνουν τις αφηγήσεις τους με άξονα τη χαοτική καθημερινότητα στην Αθήνα της κρίσης. Η σκηνοθέτις της παράστασης Έλλη Παπακωνσταντίνου, μιλάει στο koutipandoras.gr για την χαοτική καθημερινότητα της Αθήνας, την διευρυμένη κρίση του Δυτικού καπιταλιστικού κόσμου και το ενδιαφέρον που προκάλεσε η παράσταση στις πόλεις της Ευρώπης σε σχέση με την κατάσταση στην Ελλάδα. "Στην Γερμανία το κοινό μας ήταν το εξαιρετικά πληροφορημένο και ενοχικό, στην Ισπανία το κοινό μας είχε την ανάγκη να μοιραστεί αντίστοιχες εμπειρίες μετά την παράσταση", επισημαίνει.

elli papakonstantinou

To «Re-Volt Athens» της Έλλης Παπακωνσταντίνου, μια “ποιητική χαρτογράφηση της κοινωνικής κρίσης”, βρίσκεται σε ροή παρουσιάσεων σε πολλές ευρωπαϊκές πρωτεύουσες. Η παράσταση δημιουργήθηκε μέσα από τη δημιουργική συνάντηση και όσμωση των ιδιαίτερων δυναμικών τριών τολμηρών καλλιτεχνών της νεότερης γενιάς που εκκινούν από διαφορετικά καλλιτεχνικά πεδία. Η περφόρμερ Ρόζα Προδρόμου, ο συνθέτης και μουσικός Τηλέμαχος Μούσας και ο visual artist Παντελής Μάκκας, συναντιούνται επί σκηνής και παράγουν έναν οπτικοακουστικό διάλογο μέσω του οποίου συνυφαίνουν τις αφηγήσεις τους με άξονα τη χαοτική καθημερινότητα στην Αθήνα της κρίσης. Η σκηνοθέτις της παράστασης Έλλη Παπακωνσταντίνου, μιλάει στο koutipandoras.gr για την χαοτική καθημερινότητα της Αθήνας, την διευρυμένη κρίση του Δυτικού καπιταλιστικού κόσμου και το ενδιαφέρον που προκάλεσε η παράσταση στις πόλεις της Ευρώπης σε σχέση με την κατάσταση στην Ελλάδα. “Στην Γερμανία το κοινό μας ήταν το εξαιρετικά πληροφορημένο και ενοχικό, στην Ισπανία το κοινό μας είχε την ανάγκη να μοιραστεί αντίστοιχες εμπειρίες μετά την παράσταση”, επισημαίνει.

– Πείτε μας λίγα λόγια το «Re-Volt Athens» που παρουσιάζεται σε πολλές ευρωπαϊκές πρωτεύουσες.

Το  Revolt Athens είναι μια μουσική περφόρμανς που έχει παρουσιαστεί μέχρι στιγμής στο ιστορικό Καταλάνικο θέατρο Antic Teatro της Βαρκελώνης, στο Musikteatretage Festival στην Βιέννη και πολύ πρόσφατα στο Neukollner Oper του Βερολίνου.

Σε αυτές τις πόλεις-σταθμούς, όπου ήρθαμε σε επαφή με πολύ διαφορετικό κοινό, η παράσταση άλλαξε δραματικά. Αρχικά, η περφόρμανς εστίαζε σε θέματα ανάπλασης της Αθήνας και η πρώτη εκδοχή του Re-volt Athens είχε να κάνει περισσότερο με το κέντρο της πόλης, τους Ολυμπιακούς αγώνες, την πολιτική μετατόπισης ευάλωτων κοινωνικών ομάδων κα.. Σε αυτήν την πρώτη παράσταση στην Βαρκελώνη συνεργάστηκα με τη Ρούλα Τζίμου, αργότερα στις επόμενες εκδοχές με την Ρόζα Προδρόμου. Πάντα με τον μουσικό Τηλέμαχο Μούσα και τον βίντεο άρτιστ Παντελή Μάκκα.  Το Revolt Athens είναι μια παράσταση «ανοιχτή» που αλλάζει ανάλογα με το κοινό στο οποίο απευθυνόμαστε και σε σχέση με την επικαιρότητα. Δεν αποτελεί θέατρο –ντοκυμαντέρ, στόχος μας είναι να μεταφράσουμε το χαοτικό και δυσκολο περιβάλλον στο οποίο ζούμε σε μια ολιστική εμπειρία για τον θεατή. Δεν απευθυνόμαι μόνο στη λογική αλλά κυρίως στις αισθήσεις και το αίσθημα. Πρόκειται για μια ποιητική χαρτογράφιση της ζωής μου που καθορίζεται από την ευρύτερη κοινωνική κρίση.

-Η περφόρμανς κινείται μεταξύ μουσικής τεχνολογίας, κινούμενης εικόνας, και τεχνικών ντοκιμαντέρ. Πως δένουν όλα αυτά μεταξύ τους σε ένα συνολικό αποτέλεσμα; 

Με τον Τηλέμαχο Μούσα συνεργαζόμαστε χρόνια καθώς είναι βασικό μέλος της ομάδας ODC Ensemble και δεν σταματάει να με εκπλήσσει- αυτήν την φορά δημιούργησε ηχοτοπία, συνέθεσε πρωτότυπη μουσική και διασκεύασε Αναγεννησιακά τραγούδια και μοτίβα. Όλη η μουσική της παράστασης είναι ζωντανή με τον Τηλέμαχο να υφαίνει υπόγειες συνδέσεις ανάμεσα για παράδειγμα στους Portishead και τον Dowland πάντα σε διάλογο με την μουσική αφήγηση της Ρόζας Προδρόμου και την εικονική αφήγηση του Παντελή Μάκκα. Ο τελευταίος παρεμβαίνει real time στην συνολική εικόνα της περφόρμανς, στο φως, τα χρώματα, την εικόνα συνδυάζοντας κάμερες παρακολούθησης και video art. Οι τρεις αυτές αφηγήσεις (μουσική, λεκτική και εικονική) συνθέτουν ένα ενιαίο σύνολο σε συνεχή αλληλεπίδραση. Αυτό συμβαίνει γιατί στόχος μας είναι να αφηγηθούμε ένα βίωμα κοινό ΜΑΖΙ, με τους περφόρμερ ακόμα και να μοιράζονται τα εκφραστικά τους μέσα ή αλληλοσυμπληρώνοντας ο ένας τον άλλο. Πολλές φορές στην πρόβα δουλεύαμε με τις αρχές του ελεύθερου αυτοσχεδιαμού. Έχει σημασία να καταλαβαίνεις πότε πρέπει να αποσύρεσαι και πότε να αφηγήσαι ταυτόχρονα και σε πολλά επίπεδα.

Πιστεύω ότι η παράσταση είναι σε μεγάλο βαθμό αυτοβιογραφική για όλους μας. Για παράδειγμα, η Ρόζα Προδρόμου μπήκε στο κόσμο αυτό με την δύναμη μιας εξαιρετικής περφόρμερ αλλά και την τόλμη ενός ενεργού πολίτη που αγωνίζεται εντός κι εκτός σκηνής για τα κοινά. Το κείμενο της παράστασης έχει προκύψει κατά βάση μέσα στην πρόβα από τους ίδιους τους περφόρμερ ενώ εξαιρετικά σημαντικό θεωρώ ότι είναι το κείμενο του Τσιμάρα Τζανέτου που πλαισιώνει και νοηματοδοτεί ποιητικά το Revolt.

– Πώς προσεγγίζετε καλλιτεχνικά την χαοτική καθημερινότητα στην Αθήνα της κρίσης;

Η χαοτική καθημερινότητα της Αθήνας με εμπνέει και με τροφοδοτεί. Είναι επιλογή μου να ζω εδώ και να πλαισιώνομαι από καλλιτέχνες που ανατρέπονται διαρκώς και έχουν πολλά να πουν.

Στο «Revolt Athens” αναφέρομαι στην Αθήνα με την Ρόζα Προδρόμου να ξεναγεί το κοινό με τεχνικές Θεάτρου Σκιών. Σε ένα τραπέζι της σκηνής στήνει διάφορα υλικά παραλίας (άμμο, ξύλα, κοχύλια, παιδικά παιχνίδια για την άμμο, αλλά και σκουπίδια, όπως χάρτινες συσκευασίες γάλακτος κ.α.) δημιουργώντας μια μακέτα της Αθήνας από σκουπίδια.  Όταν αυτή φωτίζεται ως άλλο θέατρο σκιών προβάλλει την σκιά της αναγνωρίσιμης σε όλους καρτποσταλικής Αθήνας με τον λόφο της Ακρόπολης, τις πολυκατοικίες το Σύνταγμα, κλπ.

– Τι είναι αυτό που θα λέγατε ότι χαρακτηρίζει την καθημερινότητα στην Αθήνα; 

Κάπως έτσι βλέπω την πόλη μου: μια πόλη διπολική. Μια φανταστική Ευρωπαϊκή πόλη των τουριστικών οδηγών, μια Σκιά και στην πραγματικότητα μια πόλη Βαλκανική, βίαιη και σκληρή. Η ιστορία που αφηγείται η Ρόζα  ως “ξεναγός” της Αθήνας στην παράσταση καταγράφει αυτόν τον διπολισμό. Περιγράφει, για παράδειγμα τον Πειραιά και την αγάπη της για την θάλασσα ενώ εξομολογείται πως το Αιγαίο είναι πλέον ένας απέραντος θαλάσσιος τάφος.

– Τα προβλήματα της κρίσης συνδέεται με ζητήματα που κινούνται κατά κύριο λόγο γύρω από το άτομο και τα προσωπικά του αδιέξοδα  ή συνδέονται περισσότερο με τη συλλογική μνήμη και αφήγηση;

Είναι πλέον και μετά τα γεγονότα στη Γαλλία, ξεκάθαρο ότι η κρίση στην Ελλάδα, είναι ένα σύμπτωμα μιας πιο διευρυμένης κρίσης του Δυτικού κόσμου. Μήπως πρέπει να αναρωτηθούμε αν είμαστε αισιόδοξοι για την Ευρώπη του μέλλοντος; Πιστεύω ότι ένα ολόκληρο σύστημα έχει φτάσει στα όριά του, οικονομικό, πολιτικό. Ο Δυτικός Καπιταλισμός πρωτοστάτησε στην παγκοσμιοποίηση και προς εξεύρεση νέων αγορών προχώρησε στην αποσταθεροποίηση της Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής και στην “απελευθέρωση” πολιτών των πολιτών τους. Ξεχύνεται σαν τον βιβλικό Λεβιάθαν να κατακτήσει προκαλώντας την Αποκαλυπτική βαρβαρότητα της Τζιχάντ. Τι τέλος θα έχει αυτός ο νέος κόσμος; Και πώς είναι δυνατόν τα ατομικά αδιέξοδα να μην γεννιούνται από τις αντιφάσεις αυτές;

– Πώς πιστεύετε ότι η τέχνη εμπνέεται από την κοινωνική και πολιτική πραγματικότητα;

Η τέχνη είναι μια προσπάθεια του ανθρώπου να αφήσει το αποτύπωμά του μέσα στο χρόνο. Όπως ο πρώτος άνθρωπος σκάλιζε την πέτρα για να μην ξεχαστεί. Σε περιόδους πολιτικής κρίσης, αντιμέτωπος με την απειλή του θανάτου ή την βία του πολέμου ο άνθρωπος στρέφεται στην τέχνη. Η τέχνη όμως δεν δίνει λύσεις. Ο καλλιτέχνης πιστεύω ότι είναι ένας άνθρωπος που απλώς σκέφτεται διαφορετικά, εμμονικά: προσπαθεί δηλαδή να μεταφράσει το βίωμά του σε ένα άλλο βίωμα που διεγείρει την ψυχή και τον νου του κοινού του.

Πιστεύω στην τέχνη που εμπνέεται από την κοινωνικό πολιτική πραγματικότητα, όταν δεν είναι στρατευμένη και δεν δίνει εύκολες λύσεις.

– Γιατί το «Re-Volt Athens» έχει παρουσιαστεί μέχρι τώρα μόνο στο ευρωπαϊκό κοινό; 

Τον τελευταίο καιρό ταξίδευα πολύ στο εξωτερικό και διαπίστωνα παντού πως υπάρχει άγνοια για την πραγματική κατάσταση στην Ελλάδα. Εννοώ, για το πώς ζουν οι Έλληνες σήμερα, κάτω από ποιες συνθήκες ανέχειας και φόβου. Κατέληξα στο συμπέρασμα πως η υπερπληροφόρηση δημιουργεί άγνοια και ότι όταν κυριαρχούν οι αριθμοί νομίζουμε ότι κατέχουμε το θέμα και έτσι παύει να μας αφορά. Η Ελλάδα έγινε σήριαλ για πολλούς μήνες και τώρα πια τα διεθνή μέσα έπαψαν να ασχολούνται μαζί μας. Ο Ευρωπαίος πολίτης έμαθε τα νούμερα, τι χρωστάμε και την αδυναμία μας να ξεπληρώσουμε ένα χρέος. Ό,τι πληροφορηθήκαμε κι εμείς για την Πορτογαλία ή την Ιρλανδία σε ανύποπτο χρόνο. Όμως, η βιωμένη εμπειρία και η λεπτομέρεια του συμβάντος είναι κάτι άλλο, είναι μια άλλου είδους βαθύτερη γνώση που δεν μεταδίδεται με ένα ‘κλικ’ στον υπολογιστή. Σε αυτήν την ζωντανή στιγμή της παράστασης υπάρχει η δυνατότητα να ταυτιστεί ο θεατής μέσα σε αυτό που βλέπει, το “ξένο”, το εξωτικό.  Ήθελα να κάνω μια παράσταση λοιπόν για αυτό: την υπερπληροφόρηση, τα μίντια, τα νούμερα, τον άνθρωπο.

– Πώς ήταν η υποδοχή του κόσμου στην Ευρώπη; Εντοπίσατε διαφορές σε σχέση με το κοινό της Αθήνας; 

Δουλέψαμε πολύ για να δημιουργήσουμε μια παράσταση για αυτό που μας πονάει. Δεν ήταν εύκολο να φτάσουμε σε μια αφαιρετική  και πανανθρώπινη διάσταση στο θέμα μας που είναι η τόσο απότομη αλλαγή στις ζωές μας και η πολιτική της Ευρώπης σήμερα. Το θέατρο είναι ζωντανό, όταν έρχεσαι αντιμέτωπος με πολίτες άλλων χωρών που μπορεί να βλέπουν τα πράγματα από την δική τους οπτική. Αυτό είναι που καθιστά αυτήν την εμπειρία σημαντική, μια δυναμική αναμέτρηση με το κοινό. 

Προβοκάρουμε, αυτοσαρκαζόμαστε και αντιμετωπίζουμε την ίδια την παράσταση, το κοινό και τους εαυτούς ως ανοιχτό υλικό. Έχω παίξει παραστάσεις μου κι άλλες φορές σε ξένο κοινό, αλλά εδώ το θέμα είναι φλέγον και αφορά άμεσα και εμάς και το κοινό μας. Μοιραία, λοιπόν, αντιπαρατιθέμεθα. Κάπου συμφωνούμε, κάπου διαφωνούμε. Κάθε φορά είναι ένα παιχνίδι ορίων.

-Γνωρίζουν στο εξωτερικό την ελληνική κοινωνική πραγματικότητα; Υπάρχει ενδιαφέρον για αυτήν;

Υπάρχει σίγουρα μεγάλο ενδιαφέρον να γνωρίσουν τις λεπτομέρειες, την αίσθηση του κινδύνου, την εικόνα. Είναι κατά βάση ένστικτο ζωικό αυτό που μας φέρνει στο θέατρο πιστεύω. Θέλουμε να σηκώσουμε το χαλί και να δούμε τι κρύβεται από κάτω, το τρομακτικό, το άναρθρο.

Στην Γερμανία το κοινό μας ήταν το εξαιρετικά πληροφορημένο και ενοχικό, στην Ισπανία το κοινό μας είχε την ανάγκη να μοιραστεί αντίστοιχες εμπειρίες μετά την παράσταση –τόσο κοντά και τόσο μακριά-, στην Αυστρία μια κριτικός συνέστησε στην Ελληνική κυβέρνηση να νοικιάσει νησιά για 100 χρόνια.!

– Ποια πόλη σας εντυπωσιάζει περισσότερο και γιατί;

Η Αθήνα. Με αφήνει άναυδη. Δεν ξέρω πώς επιβιώνει.

– Ποια είναι τα επόμενα σχέδιά σας; 

Μόλις έκανα πρεμιέρα στο σχεδόν άγνωστο έργο του Τ. Ουίλλιαμς “Κραυγή” με τους Αλέκο Συσοβίτη και την Μάνια Παπαδημητρίου στο Θέατρο Φάουστ και επίσης αυτήν την περίοδο οργανώνω μια συμπαραγωγή με Σουηδικούς φορείς για μια μουσική Αντιγόνη. 

Συνέντευξη στην Ηλέκτρα Ζαργάνη

Συγκίνησε η Δώρα Χρυσικού: «Τον πλησίασα και του είπα ότι τα μαλλιά μου είναι περίεργα γιατί δεν είναι δικά μου» (video)

profile player 960x540 25

Συγκίνησε η Δώρα Χρυσικού: «Τον πλησίασα και του είπα ότι τα μαλλιά μου είναι περίεργα γιατί δεν είναι δικά μου» (video)

Για την περίοδο που πάλευε με τον καρκίνο μίλησε η Δώρα Χρυσικού, αποκαλύπτοντας μια ιστορία…

Ξέσπασμα οργής από τη Σταυρούλα Μασσαλή για το χειροκρότημα στον Καραμανλή: «Τρύπησε τα αυτιά μας…» (video)

Μασσαλή Καραμανλής

Ξέσπασμα οργής από τη Σταυρούλα Μασσαλή για το χειροκρότημα στον Καραμανλή: «Τρύπησε τα αυτιά μας…» (video)

Δεν μπορούσε να πιστέψει το ηχηρό χειροκρότημα που έδωσαν οι βουλευτές της ΝΔ στον Καραμανλή…

Βόλος: Συγκλονίζει μαρτυρία 21χρονης κοπέλας – «Με βίαζε σε ξενοδοχείο από τα 11 μου χρόνια» (video)

viasmos 6

Βόλος: Συγκλονίζει μαρτυρία 21χρονης κοπέλας – «Με βίαζε σε ξενοδοχείο από τα 11 μου χρόνια» (video)

Απίστευτες αποκαλύψεις έκανε μια κοπέλα απ' τη Λάρισα, καθώς αποκάλυψε ότι βιαζόταν επί σειρά ετών…