Μετανάστες και (πολιτικός) στραβισμός

Του Δημήτρη Μηλάκα

Υπάρχει η «τακτική» της στρουθοκαμήλου που αντιμετωπίζει το πρόβλημα χώνοντας το κεφάλι της (και τα μάτια) στην άμμο. Υπάρχει επίσης η φασίζουσα «τακτική» των… Αδώνηδων σύμφωνα με την οποία κάθε πρόβλημα λύνεται με ένα χέρι ξύλο. Υπάρχει, και η κλέφτικη «τακτική» του «χέσε ψηλά και αγνάντευε» σύμφωνα με την οποία παρακολουθούμε το πρόβλημα από μακριά… Είναι, νομίζουμε προφανές ότι με καμία από τις παραπάνω «λογικές» δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί η πραγματικότητα του μεταναστευτικού χείμαρρου που ρέει προς την Ευρώπη.

Οι πλούσιες, συντεταγμένες και πολιτισμένες ευρωπαικές δομές ακολουθούν χρόνια τώρα στο μεταναστευτικό την τακτική της στρουθοκαμήλου. Καθ ότι ο πλούσιος πυρήνας της ΕΕ βρίσκεται στο Βορά, δηλαδή μακριά από τις πύλες του μεταναστευτικού ρεύματος. Ως εκ τούτου η Ευρωπαϊκή γραφειοκρατία έχει το χρόνο να ασχολείται με τα μείζονα προβλήματα όπως αυτά της κατανομής της παραγωγής των αγγουριών και της τυποποίησης του μεγέθους της κουμπότρυπας, όχι όμως και της ανθρώπινης τριτοκοσμικής δυστυχίας η οποία πολιορκεί τα τείχη της ευρωπαϊκής ευημερίας.

Περί της φασιστικής τακτικής αντιμετώπισης του προβλήματος της μετανάστευσης, ειδικά εδώ στην Ελλάδα, τα τελευταία χρόνια είχαμε την τύχη να ενημερωθούμε σε βάθος. Από Χρυσαυγήτες στον Αγιο Παντελεήμονα, από τις επιδρομές και τις δολοφονικές επιθέσεις κατά σκουρόχρωμων μεροκαματιάρηδων από τα τάγματα των πιστών του Μιχαλολιάκου. Παρεμφερείς, αν και πιο κομψά διατυπωμένες απόψεις, ακούσαμε και είδαμε από υπουργούς της ΠΑΣΟΚΟΝΕΟΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ που αντιμετώπισε το πρόβλημα με επιχειρήσεις – σκούπα και Αμυδγαλέζες…

Εσχάτως, παρακολουθούμε—ειδικά στην Ελλάδα– να αναπτύσσεται μια ακόμη τακτική από αυτούς που χρόνια τώρα αντιμετώπισαν το μεταναστευτικό πρόβλημα είτε χώνοντας το κεφάλι τους στην άμμο είτε με την φασίζουσα «μηδενική ανοχή». Μακριά από την ευθύνη της εξουσίας τώρα οι εν λόγω κύριοι, αγναντεύουν από ψηλά κατηγορώντας την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ ότι άνοιξε τις πόρτες της χώρας στους μετανάστες…

Η επιχειρηματολογία που αναπτύσσει το πρώην κυβερνητικό προσωπικό της χώρας για να μεταβιβάσει τις ευθύνες του στη νέα κυβέρνηση ξεπερνά τα όρια του γελοίου και, δεν συμβάλει ούτε ελάχιστα στην αντιμετώπιση του προβλήματος, το οποίο προφανώς, είναι ζήτημα παγκόσμιας κλίμακας.

Η αναζήτηση της λύσης σε ένα τέτοιας έκτασης και βάθους προβλήματος, δεν μπορεί να γίνει με αστυνομικά μέτρα. Οι άνθρωποι για να ξεφύγουν από την πείνα και τη βεβαιότητα του θανάτου πάντα θα είναι διατεθειμένοι να ρισκάρουν τη ζωή τους μόνο και μόνο για την ελπίδα της πιθανότητας μιας καλύτερης ζωής.

Με άλλα πιο απλά λόγια, όσο ο «πολιτισμένος» κόσμος επιμένει να θεμελιώνει την ευημερία του στη δυστυχία των λαών του «τρίτου κόσμου» οι πύλες της Ευρώπης θα πλημμυρίζουν με το αίμα των εκατομμυρίων πεινασμένων που θα την πολιορκούν…

 

Φωτογραφία: (EUROKINISSI/RODOSPRESS.GR/ΑΡΓΥΡΗΣ ΜΑΝΤΙΚΟΣ)

Πηγή: topontiki.gr

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr