Μαρία Ξανθοπουλίδου στο koutipandoras.gr: "Η κακή οικονομική συγκυρία δυσκολεύει αφάνταστα την άνθιση των τεχνών"

Το Θέατρο Αγγέλων Βήμα παρουσιάζει το έργο του Ανδρέα Φλουράκη, με τίτλο “Μπλε Μαρέν”, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Διάρκειας Ελληνικού Έργου 21ου αιώνα – Έξι Εγκλήματα ζητούν Συγγραφέα. Η Μαρία Ξανθοπουλίδου που υπογράφει τη σκηνοθεσία μιλάει στο koutipandoras.gr για το φιλοσοφικό νόημα του έργου, τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει η καλλιτεχνική δημιουργία αυτή την εποχή και τα θεατρικά έργα που αγαπάει. 

-Πείτε μας λίγα λόγια για το «Μπλε Μαρέν» του Ανδρέα Φλουράκη. 

Το «Μπλε Μαρέν» είναι ένα έργο που γράφτηκε το 2001, παίχτηκε στην Αγγλία και την Αμερική και μόλις την προηγούμενη εβδομάδα παρουσιάστηκε απόσπασμά του στη Γαλλία. Στην Ελλάδα παρουσιάστηκε με τη μορφή αναλογίου στο Αμόρε και φέτος το σκηνοθετώ στο θέατρο Αγγέλων Βήμα. Μοιάζει με ένα ρεαλιστικό έργο (περιγράφει μια ιστορία σε ένα ξεπεσμένο μπάρ), που χρησιμοποιεί μια σειρά παρελθοντικές σκηνές για να συνθέσει τη δράση του παρόντος. Ψάχνοντάς το όμως σε βάθος το «Μπλε Μαρέν είναι ένα έργο για τις διαφορετικές οπτικές που έχουμε όλοι οι άνθρωποι απέναντι στη ζωή και το θάνατο. Είναι ένα βαθιά φιλοσοφικό έργο για τον τρόπο που υπάρχουμε.

-Πως προσεγγίσατε το έργο σκηνοθετικά;

Παίζοντας. Διάλεξα τη μουσική να είναι ο συνεκτικός κρίκος των στιγμών. Το ίδιο το γράψιμο σε σπρώχνει σε μια κινηματογραφική γραμμή. Αισθητικά φτιάξαμε, θέλω να πιστεύω, μια σειρά από ενδιαφέροντες «πίνακες» που ζωντανεύουν από πέντε ξεχωριστούς ηθοποιούς.

-Η εποχή μας είναι σκληρή;

Όλες οι εποχές έχουν κάτι σκληρό. Και βέβαια καλό είναι να μην ξεχνάμε πως σε κάποια μέρη του πλανήτη μας, η επιβίωση σχετίζεται με την έλλειψη τροφής και πόσιμου νερού. Είναι λογικό να μην το σκεφτόμαστε αυτό παρασυρμένοι από μια βιαστική καθημερινότητα αλλά μιας και μου δίνεται η ευκαιρία ας το θυμηθώ κι εγώ.

-Γιατί πιστεύετε ότι οι άνθρωποι είναι τόσο απρόβλεπτοι;

Οι άνθρωποι είμαστε απρόβλεπτοι γιατί είμαστε μια σύνθεση από πολλούς  εαυτούς και είναι και πολύ γοητευτικό αυτό – ίσως το πιο γοητευτικό στοιχείο της ανθρώπινης ύπαρξης.

-Ποιες είναι οι μεγαλύτερες δυσκολίες που αντιμετωπίζει το θέατρο αυτή την περίοδο; 

Ακούω πολύ συχνά για το πόσο στις δύσκολες εποχές το θέατρο και η τέχνη γενικότερα ανθεί. Έχω την άποψη πως ανθεί ακόμη περισσότερο όταν υπάρχουν οι δυνατότητες και τα μέσα που βοηθούν σε ένα άρτιο σκηνικό αποτέλεσμα και σε ικανοποιημένους συντελεστές. Νομίζω πως η κακή οικονομική συγκυρία  δυσκολεύει αφάνταστα την άνθιση των τεχνών.

-Τι περιμένετε να αλλάξει προς το καλύτερο στον χώρο της τέχνης;

Το ταλέντο και οι ιδέες περισσεύουν. Εύχομαι μέσα στα λίγα επόμενα χρόνια οι καλλιτέχνες να μπορούν να ζουν αξιοπρεπώς κάνοντας την τέχνη τους.

-Από τις προηγούμενες δουλειές σας, ποιες είναι αυτές που ξεχωρίζετε;

Είναι πολύ δύσκολο να ξεχωρίσω. Είναι οι δουλειές εκείνες στις οποίες συνεργάστηκα με αγαπημένους μου ανθρώπους που είτε ήδη υπήρχαν στη ζωή μου είτε τους συνάντησα μέσα σ’ αυτές.

-Πείτε μας τρία από τα πιο αγαπημένα σας θεατρικά έργα. 

Ο Γλάρος του Α. Τσέχωφ, Το Έξι Πρόσωπα ζητούν συγγραφέα του Λ. Πιραντέλλο και August του Traccy Letts .

-Τα επόμενα σχέδια σας;

Σχεδιάζω να ασχοληθώ με τον Μ. Μαίτερλινκ φτιάχνοντας μια σύνθεση από έργα του.

Συνέντευξη στην Ηλέκτρα Ζαργάνη