Foreign Policy: "Καταστροφικές οι πολιτικές Σόιμπλε"

Σε άρθρο του στο περιοδικό Foreign Policy, ο Φιλίπ Λεγκρέν, πρώην οικονομικός σύμβουλος του προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής την περίοδο 2011-2014, διερωτάται: «Πώς μπορούν να αλλάξουν οι καταστροφικές πολιτικές που επιβάλλει ο Σόιμπλε και οι όμοιοί του; Είναι συμβατή η ένταξη στην ευρωζώνη με τη Δημοκρατία;».

«Οι εκλογές δεν αλλάζουν τίποτα» ισχυριζόταν, όπως αναφέρεται στο άρθρο, ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών, πριν από τις βουλευτικές εκλογές στην Ελλάδα, οι οποίες ανέδειξαν μια ριζοσπαστική αριστερή κυβέρνηση, που δεσμευόταν να θέσει τέλος στη λιτότητα και να ζητήσει ελάφρυνση του χρέους από τους πιστωτές της στην ευρωζώνη». Ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε επέμενε πως «η νέα ελληνική κυβέρνηση οφείλει να αποδεχθεί τους όρους που πέτυχαν οι προκάτοχοί της» προστίθεται.

Σύμφωνα με τον αρθρογράφο, «σε μεγάλο βαθμό, η νέα κυβέρνηση λειτούργησε με αυτό τον τρόπο, παρά τις προεκλογικές δεσμεύσεις της». «Αυτό δεν αποτελεί μόνο ένα ελληνικό ζήτημα. Εκλογές αναμένονται στην Ισπανία αργότερα φέτος, ενώ οι ριζοσπαστικοί αριστεροί του Podemos προηγούνται στις δημοσκοπήσεις. Πράγματι, σε όλες σχεδόν τις εκλογές, μετά το ξέσπασμα της κρίσης, οι ψηφοφόροι ανέτρεψαν τις κυβερνήσεις τους, για να ζητήσει αμέσως μετά ο Σόιμπλε και οι προστατευόμενοί του στην ευρωζώνη ότι πρέπει η νέα κυβέρνηση να μείνει προσκολλημένη στις αποτυχημένες πολιτικές που μόλις είχαν απορρίψει οι ψηφοφόροι» σημειώνει.

Σύμφωνα με τον αρθρογράφο, το 2011, οι Αρχές της ευρωζώνης απομάκρυναν μάλιστα από τα καθήκοντά τους δύο εκλεγμένους πρωθυπουργούς, στην Ιταλία και στην Ελλάδα, τον τελευταίο επειδή είχε την “θρασύτητα” να προσφέρει στους Έλληνες δημοψήφισμα για τις άδικες συνθήκες που τους επέβαλε η Γερμανία, ενώ τους αντικατέστησαν από υπάκουους μη εκλεγμένους τεχνοκράτες».

Ο Φιλίπ Λεγκρέν υπογραμμίζει ότι «οι Γερμανοί βασίζονται στις αρχές της ευρωζώνης για να τη γλιτώσουν, ενώ η Ευρωπαϊκή Επιτροπή υποκλίνεται στο Βερολίνο. Όταν όμως οι ψηφοφόροι αλλού επιθυμούν τις αλλαγές κάποιων πραγμάτων, αποκλειστικά στις δικές τους χώρες, η απάντηση είναι: “Nein, nein, nein. Δεν υπάρχει εναλλακτική λύση”. Στην περίπτωση της Ελλάδας, η γερμανική κυβέρνηση χρησιμοποίησε ένα ακόμη πιο υποκριτικό επιχείρημα. Δεν υπάρχει τίποτα το αντιδημοκρατικό στον εξαναγκασμό της ελληνικής κυβέρνησης να υποκύψει στη βούληση του Βερολίνου. Αντίθετα, ισχυρίζεται ο Σόιμπλε, ότι “η Αθήνα οφείλει να σεβαστεί τις επιθυμίες των ψηφοφόρων σε άλλες χώρες της ευρωζώνης”. Είναι αλήθεια ότι οι φορολογούμενοι της Γερμανίας και σε όλη την ευρωζώνη έχαναν -άδικα- εάν η Ελλάδα πετύχαινε την ελάφρυνση του χρέους που χρειάζεται για να ανακάμψει. Αλλά, γιατί συμβαίνει αυτό; Συμβαίνει επειδή η Μέρκελ παραβίασε τον κανόνα της “μη διάσωσης”, θέτοντας τα συμφέροντα των γερμανικών τραπεζών πάνω από εκείνα των Ευρωπαίων πολιτών-συμπεριλαμβανομένων των Γερμανών- και θέτοντας τους Ευρωπαίους τον έναν απέναντι στον άλλον. Εάν οι Γερμανοί ψηφοφόροι συνειδητοποιούσαν ότι η Μέρκελ και ο Σόιμπλε τους είπαν ψέματα και ότι τους πούλησαν, δεν θα έπεφταν στην εθνικιστική παγίδα να κατηγορούν τους Έλληνες για τα παραπτώματα των τραπεζών τους και της κυβέρνησής τους!».

Τέλος, ο αθρογράφος τονίζει, ότι για να επιτύχει ελάφρυνση του χρέους, η Ελλάδα οφείλει να αποκαλύψει την μπλόφα της Γερμανίας, και να είναι έτοιμη να εκδώσει ένα παράλληλο νόμισμα. Η τετράμηνη παράταση που δέχθηκε η Αθήνα από τους πιστωτές της στην ΕΕ, τον προηγούμενο μήνα, παρέχει στη νέα ελληνική κυβέρνηση τον χρόνο για να επεξεργαστεί σε βάθος τη στρατηγική της, τονίζει.