Economist: "Εμπρός Άνγκελα, φτιάξε μου τη μέρα"

Με ένα ευφάνταστο εξώφυλλο κυκλοφορεί το νέο τεύχος του Economist, στο οποίο απεικονίζεται η Αφροδίτη της Μήλου με το όπλο της να σημαδεύει το Βερολίνο και τίτλο «Εμπρός, Άνγκελα, φτιάξε μου τη μέρα» («Go ahead, Angela, make my day»), παραπέμποντας στην κλασική φράση του κινηματογραφικού «Βρώμικου Χάρι». Το εξώφυλλο μπορεί να θεωρηθεί και ως απάντηση σε εκείνο του Focus, με την Αφροδίτη της Μήλου σε άσεμνη χειρονομία.

Σύμφωνα με το δημοσίευμα του βρετανικού περιοδικού, η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να πυροδοτήσει το Grexit ή να οδηγήσει και σε ένα συνολικά καλύτερο μέλλον για το Ευρώ
 «Η Ελλάδα ήταν η χώρα από την οποία ξεκίνησε η οικονομική κρίση πριν από πέντε χρόνια», γράφει ο Economist.

«Ζητώντας ένα μεγάλο “κούρεμα” για το ελληνικό χρέος και υποσχόμενος ένα “γλέντι” δημοσίων δαπανών, ο κ. Τσίπρας κατάφερε να αντιμετωπίσει τη μεγαλύτερη, μέχρι στιγμής, πρόκληση για το ενιαίο νόμισμα και για τη Γερμανίδα καγκελάριο, η οποία έχει οδηγήσει στον δρόμο της λιτότητας την ευρωζώνη», προσθέτει. Ο Economist αναφέρει πως το διακύβευμα είναι μεγάλο, ωστόσο, αν και όλοι, συμπεριλαμβανομένου του κ. Τσίπρα, θέλουν να μείνει η Ελλάδα εντός ευρώ, υπάρχει τώρα η «καθαρή απειλή» ενός Grexit.

Σύμφωνα με τον Economist, «αν το 2012 η Καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ ήταν λιγότερο έτοιμη να αποδεχτεί ένα τέτοιο ενδεχόμενο προκειμένου να μην κατηγορηθεί η Γερμανία για μια νέα ευρωπαϊκή καταστροφή, ενώ οι ευρωπαίοι εταίροι, τόσο στο δανειστή βορρά όσο και στο χρεωμένο νότο ανησυχούσαν για τις συνέπειες ενός Grexit για τις οικονομίες τους, πλέον αμφότεροι θα μπορούσαν να το αποδεχθούν ως υπαιτιότητα των Ελλήνων».   

Το περιοδικό αναφέρει ότι «το 80% του χρέους της Ελλάδας βρίσκεται στα χέρια άλλων κυβερνήσεων ή θεσμικών τραπεζών», αλλά κυρίως, όπως τονίζεται, αυτό που έχει αλλάξει είναι η πολιτική.

«Ο κ. Τσίπρας έχει δίκιο όταν ισχυρίζεται πως οι πολιτικές λιτότητας της Α. Μέρκελ ήταν εξαντλητικές, μπλόκαραν την οικονομία και ενέτειναν τον αποπληθωρισμό. Επίσης ο κ. Τσίπρας έχει δίκιο πως το ελληνικό χρέος αυξήθηκε από 109% στο κολοσσιαίο 175% του ΑΕΠ τα τελευταία έξι χρόνια, παρά την αύξηση της φορολογίας και τις περικοπές δαπανών και είναι μη βιώσιμο. Η Ελλάδα πρέπει να μπει σε ένα πρόγραμμα απαλλαγής χρέους όπως ακριβώς ένα χρεοκοπημένο κράτος της Αφρικής», αναφέρει χαρακτηριστικά o Economist.

Σύμφωνα με το περιοδικό, ο Έλληνας πρωθυπουργός πρέπει να εμείνει στις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, με αντάλλαγμα περικοπή χρέους, είτε επεκτείνοντας την αποπληρωμή του, είτε μειώνοντας την ονομαστική του αξία. 

Σύμφωνα με τον Economist, «ο πρωθυπουργός θα μπορούσε να αξιοποιήσει τις αριστερές ανησυχίες του, διαρρηγνύοντας τον κύκλο των προστατευμένων ολιγαρχών και αντιμετωπίζοντας τη διαφθορά». 

Ωστόσο, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του βρετανικού περιοδικού η παραπάνω εκδοχή μοιάζει ουτοπική με δεδομένη την έντονη διάθεση αντίθεσης του «τρελού αριστεριστή» κ. Τσίπρα αλλά και το γεγονός ότι Α. Μέρκελ δυσκολεύεται να αποδεχτεί ακόμα και την ποσοτική χαλάρωση που εξαγγέλθηκε πρόσφατα.

Το πιθανότερο σενάριο κατά τον Economist είναι αυτό του συμβιβασμού. Ωστόσο, όπως σημειώνει το βρετανικό περιοδικό, δεν μπορεί να έχει μακροπρόθεσμη ισχύ καθώς είτε ο κ. Τσίπρας δεν θα μπορέσει να επιτύχει όσα έχει υποσχεθεί σχετικά με το χρέος χάνοντας την αξιοπιστία του στους Έλληνες ψηφοφόρους, είτε τα αιτήματα του, θα σκοντάψουν στην έγκριση κοινοβουλίων άλλων κρατών μελών όπως της Φινλανδίας.  Ωστόσο, ακόμα και αν επιτύχει οριακή βελτίωση των ελληνικών θέσεων, χώρες όπως η Ισπανία και η Πορτογαλία θα θελήσουν να θέσουν επίσης τέλος στη δική τους λιτότητα.

Σύμφωνα με το άρθρο, ανεξαρτήτως τρόπου, η Ελλάδα θα αναγκάσει την Ευρώπη να πάρει ορισμένες σκληρές αποφάσεις, οι οποίες «με λίγη τύχη, θα μπορούσαν να έχουν και την καλύτερη δυνατή έκβαση».  Ο Economist γράφει ότι πέντε χρόνια μετά την έναρξη της κρίσης, οι χώρες της Ευρωζώνης έχουν κολλήσει σε σχεδόν μηδενικούς ρυθμούς ανάπτυξης, εμφανίζοντας εξαιρετικά υψηλή ανεργία, χαρακτηρίζοντας την επανάσταση των Ελλήνων ψηφοφόρων  προβλέψιμη» και «δικαιολογημένη».

«Είναι δύσκολο να προβλέψει το πώς μπορεί να επιβιώσει το ενιαίο νόμισμα υπό αυτές τις συνθήκες. Αν ωστόσο δεν επιβιώσει, ο μεγαλύτερος χαμένος θα είναι η ίδια η Γερμανία», καταλήγει το άρθρο.