Αργύρης Μπακιρτζής στο koutipandoras.gr: "Η εξουσία μυρίζει σαπίλα που τραβάει τις ύαινες"

Ο Αργύρης Μπακιρτζής και το String Theory Ensemble παρουσιάζουν την παράσταση «Ένας Παράξενος Κόσμος» από τις 16 έως τις 31 Ιανουαρίου και για τέσσερις (πλέον) παραστάσεις, στην αίθουσα συναυλιών του Athenaeum, στο Θησείο. Αυτή, λοιπόν, ήταν μια λαμπρή αφορμή να μιλήσουμε με τον Αργύρη Μπακιρτζή – η συζήτηση ξεκίνησε από τη μουσική και επεκτάθηκε, ως είθισται, στην πολτική.

Συνέντευξη στους Παναγιώτη Φρούντζο, Κωνσταντίνο Καϊμάκη

Παρουσιάζετε μια πολύ ιδιαίτερη παράσταση αυτές τις μέρες στο Athenaeum, με το συγκρότημα String Theory Ensemble. Τι θα ακούσουμε και πώς προέκυψε η συνεργασία σας αυτή;

Πράγματα ετερόκλητα και ποικίλα, που συνδέθηκαν με υπόγειες διαδρομές και προέκυψαν από πάρα, πάρα πολλή δουλειά και αστείρευτη έμπνευση, σε μοναδικές ερμηνείες από Πλουμή και Πατεράκη. Αυτοί διάλεξαν, αυτοί μου πρότειναν συνεργασία. Είχα την εύνοια των θεών, και μ’ αυτούς, και  με τους Χ.Κ. και με τον Γ. Κατσαρό. Και με τον Τσιώλη και τον Β. Ναχμία στο σινεμά και το θέατρο και με τη Φριντζήλα στο αρχαίο θέατρο.

Από τον Λιστ και τον Σκαρλάτι στον Μανώλη Χιώτη και τους Χειμερινούς Κολυμβητές, είναι μια μεγάλη μουσική διαδρομή. Πώς καταφέρνετε να τη διανύσετε;

Γι’ αυτό είναι «μάγοι» ο Πατεράκης και η Πλουμή. Τους λέω «δαίμονες». Στην Κρήτη λένε «δαίμονες» τις γυναίκες.

Σε κάποια παλιά συνέντευξή σας λέτε πως το «Χαράματα η ώρα 3» είναι το αγαπημένο σας τραγούδι και πιθανότατα εκείνο που σας έκανε να ασχοληθείτε πιο συστηματικά με τη μουσική. Μπορείτε να μας δώσετε ένα μικρό χρονολόγιο του περιστατικού;

Είναι το πρώτο ρεμπέτικο που άκουσα από ένα γραμμόφωνο, γύρω στο 1963, κατηφορίζοντας στα παλιατζίδικα της Θεσσαλονίκης, κοντά στο σπίτι μου. Μου αποκαλύφθηκε αμέσως μια Ελλάδα που δεν φανταζόμουν ότι υπήρχε. Το τραγούδι το έκανε καντάδα ο πατέρας μου στη μάνα μου.

Τι είναι για σας οι «Χειμερινοί Κολυμβητές»;

Κουμπάροι, συμπολεμιστές, συγκρατούμενοι.

Στο σινεμά συμπορευτήκατε με τους ίδιους συντρόφους για χρόνια. Τι κρατάτε από αυτές τις σινε-αποδράσεις;

Περνάμε σαν άρχοντες χωρίς φράγκο. Ονειρευόμαστε, σχεδιάζουμε τακτικές, είμαστε ένα επιτελείο (Τhe staff, Απόστολος Ζάχος, Θεσσαλονίκη – η ιστορία μιας παρέας που με σημάδεψε, στη Θεσσαλονίκη της 10ετίας του ’60). Και πολλά άλλα.

Η έντονη και διαρκής οικονομική κρίση στη χώρα μας έχει επιφέρει σοβαρά πλήγματα και στο κομμάτι του πολιτισμού. Τι απαντάτε σε όσους θεωρούν ότι η κρατική επιχορήγηση σε μουσικά φεστιβάλ και στον πολιτισμό γενικότερα αποτελεί πολυτέλεια;

Ο κ. Χριστιανόπουλος περηφανεύτηκε κάποτε  ότι δεν πληρώθηκε ποτέ από το ελληνικό δημόσιο. Αυτό δεν τον εμπόδισε  να έχει το έργο που έχει και μάλλον καλύτερο το έκανε, αφού το στήριξε με την αξιοπρέπειά του. Καμιά επιχορήγηση δεν έκανε κάποιον καλλιτέχνη καλύτερο, μάλλον πολύ χειρότερο. Η ερώτηση βέβαια θέλει πολλή κουβέντα. Εδώ διέλυσαν την παιδεία και την υγεία, στα φεστιβάλ και τον πολιτισμό θα κωλώσουν.

Υπάρχει μια συγκεκριμένη εικόνα-στερεότυπο για το δημόσιο υπάλληλο στο μυαλό των περισσοτέρων Ελλήνων. Κάποιοι μάλιστα συνδέουν το δημόσιο υπάλληλο με τη σημερινή κατάσταση της χώρας. Έχοντας προσωπική εμπειρία από τον εργασιακό χώρο του δημοσίου, ποια είναι η δική σας θέση;

Σε μεγάλο βαθμό ισχύει αυτή η εικόνα-στερεότυπο. Όμως είναι και μεγεθυμένη, αφού είμαστε σπεσιαλίστες στο θάψιμο. Κατηγορούμε για να καλύψουμε τα ίχνη μας. Γνώρισα υπαλλήλους, όπως τον πολιτικό μηχανικό κ. Καβουλάκο –να ’ναι καλά όπου κι αν βρίσκεται– που έδωσαν τη ζωή τους απ’ τα χαράματα μέχρι αργά τη νύχτα, σε βάρος της υγείας τους και χωρίς προσωπική ζωή, για το υπουργείο Πολιτισμού. Γνώρισα και πολλούς άλλους τέτοιους, όπως και άλλους απλώς συνεπείς , άλλους λουφαδόρους, άλλους ικανούς, άλλους ανίκανους. Υπάρχουν και οι, πιθανότατα, κλέφτες. Μικρογραφία της κοινωνίας.

Το καλοκαίρι σας είδαμε στο Φεστιβάλ Νεολαίας του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό σημαίνει πως στηρίζετε την προσπάθεια της Αριστεράς να αναλάβει την κυβερνητική ευθύνη στη χώρα;

Δηλώσεις και στηρίξεις δεν κάνω. Έχω γνωστούς δεξιούς που στηρίζουν τον ΣΥΡΙΖΑ. Τους αφήνω το προνόμιο και το κέρδος που επιδιώκουν να έχουν. Πηγαίνουμε συχνά στα φεστιβάλ του ΣΥΡΙΖΑ και του ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Έχουμε πάει και σε φεστιβάλ της Νεολαίας του ΚΚΕ, με μεγάλη επιτυχία, όμως μόνο στη  Θεσσαλονίκη. Γενικά οι χώροι αυτοί είναι φιλικοί. Απ’ την άλλη, τα κόμματα είναι μικρογραφίες της κοινωνίας. Αν εξαιρέσουμε τη Χ.Α., όπου κανείς σηκώνει τα χέρια, παντού υπάρχουν έντιμοι και άτιμοι, ψεύτες και φιλαλήθεις, αγνοί και συμφεροντολόγοι κ.ο.κ. Οι ιδέες δεν με πείθουν και πολύ, ιδίως από στόματα ανθρώπων που διακηρύσσουν ότι θέλουν να μας σώσουν. Ο  Giorgio Gaber σ’ ένα τραγούδι του λέει: «Un idea, un concetto, un’ idea / finchè resta un idea è soltanto un’ astrazione  / se potessi mangiare un idea  / avrei  fatto la mia rivoluzione» (Μια ιδέα, μια έννοια, μια ιδέα / όσο μένει μια ιδέα είναι μόνο κάτι αφηρημένο / αν μπορούσα να φάω μια ιδέα / θα είχα κάνει τη δική μου επανάσταση). Βέβαια δεν μπορείς να μην υποστηρίξεις μια  προσπάθεια της Αριστεράς –αν είναι προσπάθεια ή ό,τι κι αν είναι αυτή–, αφού τι, θα μας σώσουν αυτοί που μας ρήμαξαν; Πήγατε σε εξωτερικά ιατρεία στη Θεσσαλονίκη; Πάτε και δεν θα σκεφτείτε τι θα ψηφίσετε. Έχετε παιδιά σχολικής ηλικίας; Το ίδιο. Φτάνει. Άλλοι έχουν σειρά. Υποστήριξη, βέβαια, κριτική και επιφυλακτική, αφού η εξουσία μυρίζει σαπίλα που τραβάει τα σκουλήκια και τις ύαινες.

INFO: Ο «Παράξενος Κόσμος» ήταν το παρθενικό project των String Theory Ensemble και είχε παρουσιαστεί το Φεβρουάριο του 2012, στην αίθουσα Baumstrasse. Σήμερα, τρία χρόνια μετά την ίδρυση του σχήματος και ύστερα από τα μεγάλα projects «CHEAP: low quality – high fun» και «D.E.A.T.H – Dual Existence Assertive Theory Hoax», το String Theory Ensemble παρουσιάζει το παρθενικό του εγχείρημα στην αίθουσα συναυλιών του Athenaeum.

Αργύρης Μπακιρτζής: τραγούδι – αφήγηση
Μαρία Πλουμή: λαούτο
Γιώργος Πατεράκης: πιάνο
Τεχνικός ήχου: Γιάννης Σκανδάμης

Το String Theory Ensemble ιδρύθηκε το Νοέμβριο του 2011 από τη Μαρία Πλουμή (λαούτο) και τον Γιώργο Πατεράκη (πιάνο). Σήμερα στα μέλη του συγκροτήματος έχουν προστεθεί ο Αργύρης Μπακιρτζής (τραγούδι) και η Σταυρούλα  Παυλίκου (τραγούδι). 
Συνεργάτες του String Theory είναι οι:

Θοδώρα Αθανασίου (yaylı tambour – τραγούδι)
Τίνα Ανδρικοπούλου (σοπράνο)
Γιώργος Ματθαιακάκης (βαρύτονος)
Γεράσιμος Παπαδόπουλος (ψάλτης)
Κίκα Αντωνάτου – Βάλια Μπλέσιου – Ειρήνη Τσιλαφάκη (vocals)
Αντώνης Τσιοτσιόπουλος (αφηγητής)
Γιάννης Σκανδάμης (τεχνικός ήχου)
Βαγγέλης Αρίστου (video)

Τοποθεσία: Athenaeum, Αδριανού 3, Θησείο, τηλ.: 210 203211987

Ημερομηνίες: 
Πέμπτη 22 & Παρασκευή 23 Ιανουαρίου
Παρασκευή 30 & Σάββατο 31 Ιανουαρίου
Ώρα έναρξης: 20:00