Για το Σαμαρά οι μετανάστες είναι ό,τι ήταν οι Εβραίοι για το Χίτλερ

του Κώστα Βαξεβάνη

Όταν μιλάνε οι πρωθυπουργοί, όσο κακοί και να είναι, συνήθως φροντίζουν να κρατάνε τα προσχήματα και να φαίνονται ενημερωμένοι. Ο έλληνας πρωθυπουργός, έχει καιρό τώρα πάψει να κρατάει τα προσχήματα και ίσως είναι από τους λόγους που δεν τον ενδιαφέρει ούτε να φαίνεται ενημερωμένος.

Αρκετές ώρες μετά τη δολοφονική επίθεση στο Charlie Hebdo , ο Αντώνης Σαμαράς, μίλησε σε προεκλογική συγκέντρωση στη Χαλκίδα και αναφέρθηκε σε αυτή την επίθεση. Έχει σημασία, πώς στέκεται ένας πρωθυπουργός της Ευρώπης (αυτό επιμένει πως είναι ο κύριος Σαμαράς) απέναντι σε ένα τέτοιο γεγονός.

Είπε λοιπόν στην ομιλία του ο Σαμαράς αυτολεξεί: «σήμερα στο Παρίσι είχαμε μακελειό από βομβιστική επίθεση με τουλάχιστον 12 νεκρούς και εδώ κάποιοι προσκαλούν και άλλους λαθρομετανάστες και μοιράζουν από τώρα ιθαγένεια».

Ας δούμε λοιπόν τι αποκαλύπτουν αυτά που είπε σε μια πρόταση μόλις 24 λέξεων

1. Ο πρωθυπουργός πολλές ώρες μετά το μακελειό, αγνοούσε τι ακριβώς έγινε. Μίλησε για βομβιστική επίθεση, ενώ όχι μόνο ήταν γνωστό πως έγινε επίθεση με όπλα, αλλά την παρακολούθησε όλη η υφήλιος στα βίντεο που την είχαν απαθανατίσει. Συνεπώς ο Σαμαράς είναι ανενημέρωτος και θα μπορούσε να πει κάποιος και ασυναισθηματικός αφού μιλάει για όσα έχουν συμβεί μόνο σε ένα πλαίσιο πολιτικής εκμετάλλευσης. Αν τον είχε συγκλονίσει αυτό που έγινε, θα ήξερε ακριβώς και τι έγινε αντί να το αποκαλεί «βομβιστική» επίθεση.

2. Ταυτίζει την τρομοκρατική επίθεση με τους «λαθρομετανάστες». Η αστυνομική πλευρά των γεγονότων δεν αποδεικνύει πως οι επιτιθέμενοι ήταν μετανάστες, αλλά η λογική Σαμαρά βλέπει μετανάστες. Δεν πρόκειται για παραπληροφόρηση αλλά για Χρυσαυγίτικο ιδεοληπτικό σχήμα που θέλει πίσω από την εγκληματικότητα να βρίσκονται απαραίτητα οι «λαθρομετανάστες»

3. Το βασικό όμως είναι πως πάνω στα πτώματα των νεκρών, ο Σαμαράς στέκεται με το αλφαβητάρι του φασισμού, τη λογική της «συλλογικής ευθύνης». Οι μετανάστες, οι μουσουλμάνοι, είναι συλλήβδην τρομοκράτες και ένοχοι χωρίς αποδείξεις.

4. Στο βαθύ μπαλτάκικο μυαλό του Αντώνη Σαμαρά, οι μετανάστες δεν είναι άνθρωποι που προστατεύονται από διεθνείς συνθήκες, ετερόκλητοι ταλαιπωρημένοι και θύματα της παγκόσμιας πραγματικότητας, αλλά ένοχοι. Για την ακρίβεια ένοχοι για όλα.

5. Για το Σαμαρά και τη ρηχότητα του πολιτικού του μυαλού, η τρομοκρατία, δεν είναι αποτέλεσμα κοινωνικών συνθηκών και ανισοτήτων, αλλά αποτέλεσμα ράτσας ή θρησκείας.

6. Η απόδοση ιθαγένειας για τον Σαμαρά δεν είναι ένα νομικό θέμα όπως σε όλες τις Ευρωπαϊκές χώρες, δεν είναι ένα δικαίωμα που απολαμβάνουν εκατομμύρια έλληνες στο εξωτερικό, αλλά παραβατικότητα και ύποπτη υπόθεση.

Δεν είναι η πρώτη φορά που ο Αντώνης Σαμαράς, εκφράζει ακροδεξιές θέσεις, αποδίδοντας αρετές στο ελληνικό αίμα και τη φυλή και εμφανίζοντας τους μη έλληνες ως εγκληματίες και παραβατικούς. Ίσως σε αυτή του τη θεώρηση να εξαιρεί την κυρία Μέρκελ η οποία παρότι ξένη στο «σύστημα Σαμαρά» εμφανίζει μια ανωτερότητα στην οποία υπακούει τυφλά.

Στις εκλογές του 2012, ο Σαμαράς είχε βάλει ως πρώτο θέμα στην προεκλογική ατζέντα «την απελευθέρωση των πόλεων από τους ξένους». Στην επίσκεψή του στη Μάλτα είχε πει πως «στην Ελλάδα υπάρχουν 1,5 εκατομμύριο άνεργοι, όσοι δηλαδή και λαθρομετανάστες. Φτάνει πια» παραφράζοντας τον Χίτλερ ο οποίος το 1931 είχε πει «500.000 άνεργοι και 400.000 Εβραίοι. Η λύση είναι απλή»

Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία πως ο Σαμαράς δεν ασπάζεται μόνο ακροδεξιές θέσεις οι οποίες δημιούργησαν άλλωστε συγγένειες και σχέσεις με τη Χρυσή Αυγή και έδωσαν υπουργεία σε Αδώνηδες και Βορίδηδες, αλλά εκφράζει τις πιο αποκρουστικές και απάνθρωπες πολιτικές θέσεις απέναντι σε ανθρώπους που έχουν ανάγκη. Στη ρητορική Σαμαρά, οι μετανάστες (επιμένει να τους αποκαλεί λαθρομετανάστες) είναι ό,τι ήταν για το Χίτλερ οι Εβραίοι. Ένα κομμάτι δηλαδή του πληθυσμού, που η απαξίωση και η απάλειψή του θα είναι η λύση.

Ενδιαφέρον παρουσιάζει εκτός από τις θέσεις του Σαμαρά και η συμπεριφορά των «ορθολογιστών» του νεοφιλελευθερισμού στη χώρα. Έχουν ανάψει κεριά, έχουν φωτογραφηθεί με ταμπέλες που γράφουν «Je Suis Charlie», έχουν επιλέξει ό,τι επιβάλει ο μοδάτος μεταμοντερνισμός των «δικαιωμάτων», αλλά δεν ενόχλησε κανέναν τους ο βάρβαρος ρατσισμός του Σαμαρά. Ίσως περιμένουν να απαγγείλει και Γκαίμπελς.