"Ο Δικαστής", από 23 Οκτωβρίου στους κινηματογράφους

Ο επιτυχημένος δικηγόρος Χανκ Πάλμερ (Ρόμπερτ Ντάουνι Τζούνιορ), έχει απομακρυνθεί από την οικογένεια του και ζει στη Νέα Υόρκη. Ο απρόβλεπτος χαμός της μητέρας του τον αναγκάζει να επιστρέψει στο πατρικό του σπίτι στην Ιντιάνα και στην οικογένεια του: τον μεγάλο του αδελφό τον οποίο άθελά του είχετραυματίσει (Βίνσεντ Ντ’Ονόφριο), τον μικρό του αδελφό (Τζέρεμι Στρονγκ) που έχει προβλήματα στην κοινωνικοποίησή του, αλλά και τον εφηβικό του έρωτα, τη Σαμ (Βέρα Φαρμίγκα). Η επιστροφή του τελικά δεν είναι και τόσο προσωρινή, αφού ο πατέρας του, ο σκληρός δικαστής της πόλης, κατηγορείται για φόνο, και ο Χανκ καλείται να τον υπερασπιστεί. Ο δικαστής στηρίζεται πάνω του, χωρίς άλλοθι ή μνήμη του τι ακριβώς συνέβη. Στην προσπάθεια τους να ανακαλύψουν την αλήθεια, αναγκάζονται να συνεργαστούν, και ο στόχος τους πλέον δεν περιορίζεται μόνο στην αποκάλυψη της αλήθειας αλλά και στη σχέση τους, τη συγχώρεση, τη λύτρωση.

Ο υποψήφιος για Όσκαρ Ρόμπερτ Ντάουνι Τζούνιορ (SHERLOCK HOLMES, IRONMAN, ΟΙ ΕΚΔΙΚΗΤΕΣ, CHEF), συμπρωταγωνιστεί για πρώτη φορά με τον βραβευμένο με Όσκαρ Ρόμπερτ Ντιβάλ (ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΩΡΑ, ΝΟΝΟΣ, CRAZY HEART) στη μεγάλη οθόνη. Πρωταγωνιστεί ακόμα η αγαπημένη των indie σκηνοθετών και υποψήφια για Όσκαρ, Βέρα Φαρμίγκα (ΤΟ ΚΑΛΕΣΜΑ, ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΣΤΟΝ ΑΕΡΑ, Ο ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΟΔΟΤΗΣ).

Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ, που άνοιξε το φετινό Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Τορόντο, έχει αποσπάσει καταπληκτικές κριτικές τόσο για την ερμηνεία των πρωταγωνιστών όσο και για την αποτύπωση τον περίπλοκων οικογενειακών σχέσεων που φορτίζουν συναισθηματικά το κοινό.

Ο σκηνοθέτης της ταινίας, Ντέιβιντ Ντόπκιν, παρουσιάζει την πιο δυνατή κοινωνική ταινία της χρονιάς, βασισμένος στη σχέση του με τους γονείς του, και τα όσα βίωσε πριν και μετά το χαμό τους. “Πολλοί άνθρωποι, όπως κι εγώ, δεν συνειδητοποιούμε πως το να προσέχεις τους γονείς σου είναι κομμάτι της ζωής, ώσπου να μας συμβεί. Και όταν δεν είσαι προετοιμασμένος για μια τέτοια εμπειρία κάνεις λάθη, και μετανιώνεις για αυτά στο μέλλον. Σαν καλλιτέχνης όμως, έχεις τη δυνατότητα να πας πίσω το χρόνο μέσω της ταινίας, και να ξαναδημιουργήσεις στιγμές από το παρελθόν, σε στιγμές που θα ήθελες να είχες ζήσει”, λέει. “Σε όποια ηλικία κι αν είμαστε, αν βρεθούμε στο πατρικό μας σπίτι και στην πόλη όπου μεγαλώσαμε έστω και για μερικά λεπτά, είμαστε οι ίδιοι ακριβώς που ήμασταν και την περίοδο που ζούσαμε εκεί. Θυμόμαστε τις παλιές μας συνήθειες, οι οποίες στην πραγματικότητα, μας συνοδεύουν σε όλη μας τη ζωή”, συνεχίζει.

Τα βασικά θέματα της ταινίας είναι η οικογένεια, η αγάπη, η θλίψη, η ενοχή, η συγχώρεση, η λύτρωση καθώς και η συναισθηματική ταύτιση των ενηλίκων μετους γονείς τους. “Η πλειοψηφία των Αμερικανών δεν ζουν με τους γονείς τους αφού ενηλικιωθούν, οπότε κατά κάποιον τρόπο είναι αναίσθητοι ως προς τη γήρανση, τόσο την εξωτερική όσο και την εσωτερική. Έτσι, οραματίστηκα αυτά τα τρία αδέρφια και τον πατέρα τους, να ενώνονται και πάλι μεταξύ τους  μετά το χαμό της μητέρας του σπιτιού”, σχολιάζει ο Ντόπκιν. “Πολλοί θεωρούν πως Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ είναι ένα δικαστικό δράμα ή μία ιστορία για έναν άνθρωπο ο οποίος επιστρέφει στην πόλη όπου γεννήθηκε. Αλλά δεν είναι. Είναι μια ιστορία που εστιάζεται στον αγώνα που δίνει ένας άνθρωπος για να αντιμετωπίσει το παρελθόν του, που τόσα χρόνια αποφεύγει”, κατά τον Ντάουνι. Κατά την υποψήφια για Όσκαρ Φαρμίγκα, “είναι μια συγκινητική,συναισθηματική και ειλικρινής ιστορία για το πόσο σημαντικό είναι να συγχωρούμεκαι να μας συγχωρούν”.

Ο πρωταγωνιστής Ντάουνι υποδύεται τον Χανκ Πάλμερ, το δικηγόρο που ο κάθε εγκληματίας θα ήθελε δίπλα του. Μέγας γνώστης και χειριστής του νόμου,κερδίζει πάντα, ή σχεδόν πάντα, τις υποθέσεις. Παρά την επαγγελματική του δεινότητα,υστερεί σε συναισθηματική ευφυΐα. Τα τραύματα του παρελθόντος τον καθιστούν, σε μεγάλο βαθμό, αποστασιοποιημένο συναισθηματικά από τους γύρω του και από την οικογένεια του.  “Υποδυόμενος τον Χανκ, βιώνω εκείνο το συναίσθημα που όλοι μας έχουμε αισθανθεί όταν θέλουμε να “το βάλουμε στα πόδια”, επειδή δεν θέλουμε να αντιμετωπίσουμε τους μεγαλύτερους μας φόβους… Η επιστροφή του Χανκ στην Ιντιάνα σημαίνει πως έρχεται αντιμέτωπος με τη φθαρμένη και σχεδόν ανεπανόρθωτη σχέση του με τον πατέρα του, και το μεγαλύτερο του φόβο: το παρελθόν του. Έτσι, βιώνει συνεχώς μια εσωτερική σύγκρουση. Και αυτός είναι ένας από τους λόγους που αγάπησα αυτήν την ταινία. Ο ρόλος του Χανκ αποτέλεσεπρόκληση για μένα, γιατί είναι η πρώτη φορά που υποδύομαι έναν ρόλο που βασίζεταισε τόσο μεγάλο βαθμό στη σωτηρία και τη λύτρωση”, δηλώνει. Για την ερμηνεία τουΝτάουνι, ο Ντόπκιν σχολιάζει πως “…ο Ρόμπερτ υποδύεται τον Χανκ με μια δόση γοητείας, η οποία σε κρατάει μέχρι το τέλος. Ξέρει να συνδυάζει το κωμικό με τοδραματικό στοιχείο στην ερμηνεία του κι έχει τον απόλυτο έλεγχο”.

Οι καταρράκτες Σέλμπουρν στη Μασαχουσέτη ήταν το χωριό που επέλεξε ο Ντόπκινκαι οι υπόλοιποι παραγωγοί, για να αναπαραστήσουν την μικρή πόλη στην Ιντιάνα στην οποία επιστρέφει ο Χανκ. “Ψάχναμε για ένα ήσυχο και αυθεντικό τοπίο το οποίο θα έβγαζε μία αίσθηση ζεστασιάς, αυθεντικότητας και ιστορίας”, περιγράφει ο Ντόπκιν. “Μία πόλη όπου ο δικαστής Πάλμερ θα προστάτευε, και θα εκπροσωπούσε τα ιδανικά του. Μία πόλη που θα είχε αγαπήσει κάποτε ο Χανκ, αλλά από την οποία θα είχε εξοριστεί. Στο τέλος,  η πόλη θα πρέπει να κάνει το θεατή να αισθανθεί πως ο Χανκ έχει επανασυνδεθεί με το σπίτι του, την οικογένεια του και τον εαυτό του.Το τοπίο που θα επιλέγαμε έπαιζε μεγάλο ρόλο σε αυτό”. Ο production designer, Μαρκ Ρίκερ, περιγράφει την αντίδραση του όταν είδε το χωριό που επέλεξαν οιπαραγωγοί για πρώτη φορά: “ήταν τόσο γοητευτικό, και κατά 98% τέλειο για την ταινία. Προσπαθήσαμε να βρούμε μέρη που θα έβγαζαν την αίσθηση της οικογένειας και του πατρικού σπιτιού…”.