O @Contrabbando "επέστρεψε στα δικά του δύσκολα" (το τελευταίο "tweet" του)

Του Τάκη Καραγιάννη

Δεν τον ήξερα, ούτε καν εμφανισιακά. Δεν γνώριζα εάν είναι ψηλός, κοντός, αδύνατος, παχουλός ή υπερβολικά χοντρός. Εάν φορούσε γυαλιά ή εάν έβλεπε σαν γεράκι, εάν άφηνε μούσια ή εάν ξυριζόταν πιο τακτικά κι από στρατιωτικό. Δεν τον είχα συναντήσει ποτέ μου, ούτε ήξερα και πολλούς που να το έχουν κάνει. Η διαδικτυακή κοινότητα, κι ιδιαίτερα αυτή του twitter, επιτρέπει την καλλιέργεια σχέσεων με παντελώς αγνώστους σε σένα. Αρκεί να έχετε κάποια κοινά. Χιούμορ, τρόπο σκέψης, εκφορά λόγου και σχήμα έκφρασης, πολιτικές ιδέες, κοινωνικές ανησυχίες, καύλες για cyber sex ή διάθεση για τρολάρισμα, πάθος για τις μηχανές, οτιδήποτε τέλος πάντων. Έτσι αρχίζουν οι σχέσεις στο δίκτυο. Για να συνεχιστούν, όμως, απαιτείται -τουλάχιστον- σεβασμός. Κι αυτόν τον είχε κερδίσει και με το παραπάνω.

Από το προφίλ του καταλάβαινες πως έδινε αγώνα με τον καρκίνο. Σχολίαζε κάθε τόσο τις παθογένειες του ΕΣΥ, αλλά δεν στεκόταν μίζερα στα προβλήματα που του δημιουργούσαν οι τρύπες στους νόμους και οι αγκυλώσεις της νοσοκομειακής γραφειοκρατίας. Δεν έκρυψε ποτέ την πολιτική του ταυτότητα, αντίθετα υπερασπιζόταν με πάθος τις απόψεις του. Με πάθος και θέρμη που παραπέμπουν σε άλλες εποχές, πιο αγνές και πιο ιδεατές. Ήταν ευθύς, εξοντωτικά καυστικός και μιλούσε μέσα σου. Ειδικά όταν αναφερόταν στο μέλλον, ένα μέλλον που ήξερε πως δεν θα περιελάμβανε κι αυτόν μέσα.

Ένας φίλος τον γνώρισε σε μια κοινωνική εκδήλωση. Μου περιέγραψε το ύφος και τη συμπεριφορά του. Έπιασα τον εαυτό μου να τον ζηλεύω. Υπάρχει μεγαλύτερη απόδειξη για το πόσο εκτιμάς έναν ξένο;

Στη ζωή, στην πραγματική ζωή με την έννοια της φυσικής παρουσίας και υπόστασης, υπάρχουν φορές που χάνεις ανθρώπους και στεναχωριέσαι ελάχιστα. Άλλες που δεν το κάνεις καθόλου, κάποια ξεχασμένη θεία, κάποιος μακρινός συγγενής και πάει λέγοντας. Περνά αδιάφορα ο θάνατος δίπλα σου. Παγερά αδιάφορα, παγωμένα όπως και ο ίδιος ο χάρος. Κι από την άλλη, υπάρχουν άνθρωποι που χάνεις πίσω από μια οθόνη. Που το μόνο που σου λείπει είναι ένα κείμενό τους 140 χαρακτήρων. Κι όμως, αυτό το άβαταρ, αυτό το εικονίδιο που δεν θα ξαναδείς σε στοιχειώνει περισσότερο από την απώλεια γνωστών σου. Υπάρχει κάτι πιο βαθύ και ειλικρινές από αυτό;

Χθες πέθανε ο @Contrabbando. Αν έπρεπε να επιλέξω έναν εντελώς άγνωστό μου -ως φυσική παρουσία- για να βαφτίσει τα παιδιά μου, αυτός θα ήταν ο Παναγιώτης. Γιατί, τελικά, τον ήξερα καλύτερα από πολλούς φίλους και γνωστούς.

Πηγή: protagon.gr

Υ.Γ.: Η κηδεία του Παναγιώτη Οικονόμου – @Contrabbando θα γίνει αύριο Δευτέρα στις τρεις το μεσημέρι στο νεκροταφείο Ζωγράφου.