Ο Χατζηαβάτης δήμαρχος Πειραιά

Χατζηαβάτης: Ακούσατε, ακούσατε, κατά διαταγή του πολυχρονεμένου μας πασά όποιος αναλάβει να γίνει δήμαρχος θα έχει μισθό βαρβάτο, θα τρώει, θα πίνει, θα βολέψει και την παρέα του, και θα φυλάει και το κλειδί από το σεντούκι με τις λίρες. 

Έτσι διαφημίζει ο Χατζηαβάτης στο θέατρο σκιών τη θέση του δημάρχου, την οποία τελικά παίρνει ο Καραγκιόζης. Και όσοι στα παιδικά μας χρόνια έχουμε δει τον Καραγκιόζη Δήμαρχο, θυμόμαστε πόσο γελάσαμε με την καρδιά σας. Και το μόνο που δεν περιμέναμε είναι να δούμε μια παραλλαγή του έργου να παίζεται όχι στο θέατρο σκιών, αλλά στο παρασκήνιο σκιών του Πειραιά. 

Στην πόλη λοιπόν όπου η Μελίνα έβλεπε από το παράθυρό της και ένα, και δύο, και τρία, και τέσσερα παιδιά, ο εφοπλιστής Μαρινάκης, ιδιοκτήτης του Ολυμπιακού, αποφάσισε να ασχοληθεί με τα κοινά. Δεν τον ενδιαφέρει βέβαια ο μισθός, αφού είναι από τους πιο πλούσιους εφοπλιστές, τον ενδιαφέρει όμως προφανώς το κλειδί από το σεντούκι με τις λίρες. Να ελέγχει δηλαδή όχι μόνο τον Ολυμπιακό, την πιο δημοφιλή, και πλούσια ελληνική ομάδα, αλλά και την πόλη όπου εδρεύει ο Ολυμπιακός. 

Έτσι ο άνθρωπος που δεν επέτρεψε στο μεγαλύτερο σύνδεσμο φιλάθλων του Ολυμπιακού να πάρει θέση για τη δολοφονία του οπαδού της ομάδας και αντιφασίστα Φύσσα από τη Χρυσή Αυγή, γιατί, λέει, δεν θέλει την πολιτική στο Καραϊσκάκη, κάνει το Καραϊσκάκη εκλογικό του κέντρο. Και διεκδικεί το δήμο της πόλης, γεγονός που ήδη διχάζει, αφού όσο κι αν αγαπούν οι οπαδοί του τον Ολυμπιακό, κανείς δεν πρόκειται να ψηφίσει χωρίς να λάβει υπόψη του: 

Πρώτον ότι ο ιδιοκτήτης της ΠΑΕ κινείται στο χώρο της δεξιάς, έχει στενές σχέσεις με τη Ντόρα Μπακογιάννη, όπως και με τον Αντώνη Σαμαρά. 

Δεύτερον τον κυνηγούν φήμες για υπόγειες συμπάθειες με τη Χρυσή Αυγή. Που εντάθηκαν με το σιωπητήριο για το ρόλο της Χρυσής Αυγής στη δολοφονία του Φύσσα. 

Τρίτον, κατεβαίνει αιφνιδιαστικά στον εκλογικό στίβο ως το δέκα το καλό της δεξιάς, τη στιγμή που έγινε φανερό ότι το αριστερό ψηφοδέλτιο του Θοδωρή Δρίτσα, ενός ανθρώπου ταγμένου εδώ και πάρα πολλά χρόνια στον Πειραιά, έχει αέρα νίκης. 

Και τέταρτο είναι τελείως άλλο πράγμα να κουμαντάρει κανείς μια ΠΑΕ κι άλλο να κουμαντάρει ένα μεγάλο και δύσκολο δήμο. 

Συνυπολογίζοντας όλα αυτά, άλλοι μίλησαν θετικά για “έκπληξη Μαρινάκη” και άλλοι αρνητικά για την απόπειρα ενός μεγάλου επιχειρηματία να καταλάβει το δήμο όπου εδρεύουν οι επιχειρήσεις του. Μπλέκοντας τις μπίζνες με την πολιτική και τα συμφέροντα των επιχειρήσεων που ανθίζουν με τα συμφέροντα του δημότη που μαραίνονται. Και κατεβάζοντας στον κομματικό και πολιτικό στίβο την ομάδα του, που μόνο ωφελημένη δεν θα βγει από αυτό. Γιατί ο Ολυμπιακός έχει φιλάθλους από τα λαϊκά στρώματα, που λατρεύουν την ομάδα, αλλά πληρώνουν και το μάρμαρο των μνημονίων. Και εν πάση περιπτώσει πολλοί από αυτούς έχουν πολιτικές απόψεις διαμετρικά αντίθετες από του προέδρου. 

Αυτές είναι μερικές σοβαρές πλευρές της ιστορίας. Υπάρχει όμως και το καραγκιοζιλίκι, που είναι εξίσου σοβαρό και μάλλον για κλάματα παρά για γέλια, 

Ποιο είναι αυτό; 

Ο κ. Μαρινάκης κατεβαίνει, αλλά δεν κατεβαίνει στις εκλογές. Καταλαβαίνει προφανώς τη ζημιά που μπορεί να πάθει η ομάδα. 

Αντιλαμβάνεται τον υπαρκτό κίνδυνο να μην εκλεγεί. Να τον αποδοκιμάσουν δηλαδή εκλογικά οι οπαδοί του Ολυμπιακού -συντριπτική πλειοψηφία στον Πειραιά- όχι ως οπαδοί του Ολυμπιακού, αλλά ως πολίτες που ψηφίζουν με τα δικά τους κριτήρια και για το δικό τους συμφέρον κι όχι για το δικό του. 

Και τι κάνει; Δεν ακολουθεί το παράδειγμα του Καραγκιόζη, ο οποίος έγινε δήμαρχος και τον κυνήγησε στο τέλος όλη η πόλη. Αυτός τοποθετεί τον Χατζηαβάτη για τη θέση του δημάρχου και κρύβεται πίσω του. 

Όλοι ξέρουν ότι η ιδέα είναι του Μαρινάκη, τα λεφτά είναι του Μαρινάκη, το ψηφοδέλτιο είναι του Μαρινάκη, η δόξα και η εξουσία σε περίπτωση νίκης θα είναι του Μαρινάκη. 

Αλλά ο Μαρινάκης εμφανίζεται ως υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος. Και ο υπάλληλός του Μώραλης ως υποψήφιος δήμαρχος. Έτσι διασύρει όχι μόνο τον Ολυμπιακό, αλλά και την εκλογική διαδικασία. Γιατί οι εκλογές είναι η κορυφαία στιγμή της δημοκρατίας, και όχι επιχειρηματικό παρασκήνιο με “μπροστινούς” και αχυράνθρωπους. 

Συνεπώς στην περίπτωση αυτή ο τίτλος του έργου πρέπει να αλλάξει. Ο Χατζηαβάτης δήμαρχος -αυτό είναι το σωστό. Η συνέχεια στα χέρια κάθε Πειραιώτη και κυρίως των φίλων και οπαδών του Ολυμπιακού.

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr